Wałęsa. Człowiek z nadziei

Zdobywca Oscara Andrzej Wajda przedstawia historię wielkich przemian, które przetoczyły się nie tylko przez zebrania partyjne, wiece i Okrągły Stół, ale także przez jedno z mieszkań na gdańskim osiedlu z wielkiej płyty. Reżyser wdzierając się w prywatność, nawet intymność związkowego przywódcy próbuje uchwycić fenomen przemiany prostego, skupionego na codzienności człowieka w charyzmatycznego przywódcę. To opowieść o mężu, ojcu, prostym robotniku, który wyzwolił ukryte w sercach milionów ludzi marzenie o wolności.
Kontrowersyjny, niepozbawiony słabości, wyśmiewany i podziwiany. Kim jest Lech Wałęsa? Historia transformacji to także historia jego żony Danuty i ich rodziny, która miała wieść zwyczajne życie, a została wtłoczona w sam środek dziejowych wydarzeń.

Po Człowieku z marmuru i Człowieku z żelaza film zamyka tryptyk, w którego centrum jest człowiek podejmujący walkę z niesprawiedliwością. Wałęsa to opowieść o czasie, w którym walka ta zwiastowała zmiany w całej Europie i pozwalała odważniej spojrzeć w przyszłość. To historia człowieka, który nie tracił nadziei.

Scenariusz do filmu Wajdy napisał wybitny pisarz i dramaturg Janusz Głowacki, autorem zdjęć jest Paweł Edelman, a wystąpili w nim wybitni aktorzy: w rolach głównych Robert Więckiewicz (W ciemności, Wymyk, Różyczka) i Agnieszka Grochowska (Bez wstydu, W ciemności) oraz Maciej Stuhr, Mirosław Baka i Cezary Kosiński.

Światowa premiera filmu Wałęsa. Człowiek z nadziei odbyła się na 70. Festiwalu Filmowym w Wenecji, gdzie film przyjęto owacjami.

„Wbrew obawom, Wałęsa. Człowiek z nadziei nie jest pomnikiem z celuloidu. To człowiek z krwi i kości, bohater naszych czasów. Takiego właśnie Wałęsę genialnie zagrał Robert Więckiewicz.” Janusz Wróblewski, „Polityka”

„Niełatwo jest dać o takiej osobie wiarygodne świadectwo. Andrzej Wajda wyszedł z tego zadania obronną ręką. Stworzył portret, ale nie pomnik. Bez moralnego niepokoju, ale i bez hagiograficznej jednoznaczności.” Ewa Szponar, Onet.pl

„Perfekcyjna imitacja głosu, gestykulacja, mimika, sposób poruszania się, palenia papierosów – dawno nie widziałam tak radykalnej ekranowej metamorfozy, jak ta, którą przeszedł w tym filmie Więckiewicz.” Karolina Pasternak, Stopklatka.pl

„Znakomity scenariusz Janusza Głowackiego, pełen niewymuszonego humoru i zapadających w pamięć dialogów.” Hubert Orzechowski, „Newsweek”